خل نوشته های من

من خیال میکنم ، حتی وقتایی توهم میزنم ، با کسایی که دیگر نیستن صحبت میکنم . با خودم که بسیار .   لحظات رو عقب و جلو میکنم ، لحظات جدید میسازم ! حتی گاهی لحظاتی که هیچ تجربه ای از آن رو هم ندارم تصویر سازی میکنم گویی که باورم میشه آن لحظه رو شخصا عمیقا تجربه کرده ام .   و بعضی وقت ها در حین تکرار مداوم یک خیال ، آن را هر بار ویرایشی میکنم و عمری بیشتر به آن میدهم .   در این لحظات به اغما میروم ، میمیک صورتم مدام تغییر میکند .   گاهی میخندم ، گاهی بی تفاوت و بی خیال و جدا از زمین ، نه کسی من را میبیند و نه من کسی را .   گاهی ابرو بالا پایین میکنم ، لپ ها رو اینور و اونور و چهره ی چروکیده به خود میگیرم .   این مقاومت در برابر واقعیت است که میخواهد رویا رو خراب کند و دوباره از نو این روند تکرار میشود ...   خل نوشته های من...